Pan jest częścią mnie, ja częścią pana.
Mroczny pasażer (’dark passenger’), Tyler Durden, Mr Hyde – ja tych panów doskonale znam. Mam nawet swojego własnego – wyhodowanego i dobrze utuczonego pasażera, który podgryza mi przeponę od środka i szczuje wszelkie dobre myśli. Ale też popycha poza krawędzie, siarczystym kopem rozwala wszelkie ramy schematów i każe krótko: „zapierdalaj!!” Karmię go i szanuję, bo trzeba karmić obydwa wilki po równo, aby uzyskać sytość i spokój ducha.
Jak tylko wyszedł 'Marmur’ Taco Hemingwaya (w listopadzie 2016 r.), bardzo szybko nauczyłam się go na pamięć, każdego tekstu i dźwięku. Za kilka dni pierwszy dzień lata, a nie mogę przestać go słuchać. Uśmiecham się bardzo ciepło do kierowcy, z którego samochodu dudnią 'Ślepe sumy’. Daję głośniej u siebie – u mnie właśnie 'Grubo-chude psy’. Piona!